Der starke Ferdinand

Als ik U een film persoonlijk mag aanraden, die feitelijk iedereen die naar het filmgebeuren komt zou moeten zien, dan is het wel deze waanzinnige maar toch zeer komische film. Hoogst waarschijnlijk de plezantse film van het Filmgebeuren. Ferdinand (de radikale) is een mislukt politieagent die feitelijk per vergissing hoofd wordt van een groot concern. Natuurlijk met alle gevolgen van dien. Hij werkt een veiligheidssysteem uit dat hem dag en nacht bezighoudt, en dat zo perfekt blijkt te zijn dat hij een gevaar wordt voor het concern zelf, de werkgevers en hemzelf. Zelfs de direktie verdenkt hij van een samenzwering en laat ze arresteren. Behalve voor een vrouwelijke werkneemster die hij op diefstal betrapte is hij mild, mits ze natuurlijk hem 's nachts gezelschap houdt bij zijn avontuurlijk en gevaarlijk werk. Doorheen de film worden alle veiligheidssystemen uitgetest. Hoe het allemaal afloopt laten we aan U over ter plaatse te komen vaststellen. Een absolute aanrader!!!
(uit folder filmgebeuren)

Ferdinand heeft zijn ontslag gekregen bij de politie. Hij is namelijk de mening toegedaan dat "de arrestatie dient te geschieden voor de misdaad". Excès de zèle, dus. En daar hebben Ferdinand gerecykleerd in de privé. Hij krijgt de verantwoordelijkheid voor de veiligheid van een enorm multinationaal bedrijf in chemica. Het is een opdracht naar zijn kunnen. Immers, Ferdinand ziet vijanden overal. Hij wordt wel aangemaand om het beetje kalmer aan te pakken, maar toch blijft hij steeds op oorlogspad. Hij reorganizeert de spionage, traint zijn manschappen op Spartaanse wijze, is dag en nacht op de loer, gaat zelfs zover de invités van zijn bazen af-te tasten. De vijand wegblijvend en de syndikaten kalmpjes aan doende, begint Ferdinand zijn eigen bazen te verdenken. Maar nogmaals is zijn "vooruitziendheid" slecht beloond, Hij wordt aan de deur gezet. Om te bewijzen dat hij in een land leeft waar het gerecht te geduldig is met slechte burgers, pleegt hij een aanslag op een minister. "Het wordt tijd dat we het rechte hebben te doen wat we kunnen doen" zegt hij bij zijn aanhouding. Deze film is een politieke komedie. Het is het tema van het bureaukraatje dat langzaam maar zeker een hatelijk monster wordt. Ferdinand heeft trouwens geen vrienden (hij gaat naar bars 'für einsame Herren') tenzij een vrouw, die hij ooit eens op heterdaad betrapte bij diefstal. Hij neemt ze in zijn bed, maar feitelijk om nog beter een oogje in het zeil te kunnen houden. De moraal van dit alles is duidelijk: hoed U voor fanatiekers. Let op van de teknokraten van de veiligheid. Ferdinand is zowat de -vertegenwoordiger van een maar te bekende zwijgende meerderheid, deze die geleid werd door een super-Ferdinand met name Hitler. Dit alles moet men wel te verstaan tussen de regels lezen. De film van Kluge is te fijnzinnig, te fluisterend om in het politieke "discours" te vervallen. De film is zeer geestig, maar slechts bij hier en daar een trekje: de realistische stijl kan het komische niet ontkomen want de ondernemingen van Ferdinand zijn komisch ... en tragisch. De akteur die Ferdinand vertolkt, in Duitsland een befaamd Brecht vertolker is schitterend: zonder forceren weet hij de enorme banaliteit en onbenulligheid van Ferdinand uit te drukken. Het is werkelijk de grootste gemene deler en kleinste gemeen veelvoud te samen van "de gewone man van de straat". Het enige opvallende is de ietwat grote neus en de kleine gestalte. Een man zoals iedereen dus ... wat hem des te gevaarlijker maakt. (vrij naar Le Monde)