Decoder

MUSCHA
Geboren in Calcutta. Muscha studeerde voor een akteursloopbaan en was daarnaast aktief als gitarist in Punk-en New Wavegroepen. Hij begon zijn filmwerk in 1977 met Super-8 films, samen met Trini Trimpop. Met Trimpop voltooide hij in 1980 zijn eerste avondvullende speelfilm : HUMANES TÖTEN en was hij oprichter van de produktie-en distributiemaatschappij FETT-FILM in Düsseldorf.

Decoder
DECODER is de half-futuristische triller van het Westduitse punkfenomeen Muscha, van wie de debuutfilm HUMANES TÖTEN al furore maakte op diverse filmfestivals. Centraal in DECODER staat de relatie tussen fastfood en muzak (het soort behangmuziek dat in grootwarenhuizen, op metroperrons en in goedkope snacks uit de luidsprekers golft). Een zekere F .M. (Einheit) experimenteert met deze muzak. Met zijn cassetterecorder hotst hij hamburgersnacks af en registreert de gehele atmosfeer, geruis en muziek inbegrepen. Thuis poogt hij in zijn lab het geheim te ontsluieren, de relatie tussen het gedrag van de mensen die deze hamburgers plegen te verorberen en de muzak die in dergelijke tenten uit de luidsprekers komt ... Door het jongleren met frequenties en een nieuwe montage blijkt de rust die de muziek ogenschijnlijk uitstraalt om te slaan in het tegendeel. F.M. (what's in a name ?) maakt een anti­tape, die hij de stad laat horen en prompt breekt er een komplete chaos uit. De autoriteiten sturen een geheimagent die de aanstichter moet opsporen maar deze vindt alleen een vrouw (de échte Christiane F. in de hoofdrol) die een pad als huisdier heeft. Zij heeft het allemaal al lang door. "De magie van het geluid ... Daar hebben de Amerikanen ons voor 40 jaar al mee verleid" heeft ze eerder aan F.M. toevertrouwd.

Door overwegend neon blauw, groen en roze als dominante kleurtonen te gebruiken, gecombineerd met beelden van de revolte die in de stad uitbreekt, gefilmd met een 5-tal super 8-camera's (overigens zijn deze beelden documentair en afkomstig uit de actualiteit van alledag in de BRD) komt DECODER in de eerste plaats over als een audio-visueel bombardement, een popvideoclip die dicht aanleunt bij het expressionisme van een Fritz Lang. Muscha liet uit de VS cameravrouw Johanna Heer overkomen, die SUBWAY RIDERS van Amos Poe zo'n mooi hallucinant aureool wist mee te geven. Zoals kino een hypnotisch machtsmiddel is, kan ook geluid én muziek een wereld in zijn greep houden. Muscha wil met deze "blow out", gestoken in een sjofel maar aangepast new wave kleedje, aantonen hoe een simpel bandje muziek mensen tot revolte kan brengen tegen omnipresente autoriteiten. DECODER van Muscha, die voor de soundtrack een beroep deed op de muziek van o.a. Einstürzende Neubauten en Soft Cell, is een mozaïke fabel met pit.