Cover Up: Behind the Iran Contra Affair

Dat de Amerikanen er soms nogal vreemde opvattingen op nahouden over 'vrijheid' en 'democratie', en vooral dat zij hun toevlucht al eens nemen tot bijzonder bedenkelijke manieren om die twee voor hen zo heilige waarden voor alle gevaren te behoeden is genoegzaam bekend. Hun betrokkenheid bij talloze rechtse staatsgrepen, hun steun aan dubieuze regimes en ook de manier waarop binnenlandse problemen worden aangepakt staan al eens in schril contrast met het imago van voorvechter van mensenrechten en behoeder van de mensheid.
In de jaren '70 werd Amerika geschokt door de Watergate-zaak, toen bleek dat de Republikeinen diepgaand geknoeid hadden met het verkiezingssysteem. Het kostte Nixon zijn carrière. Groot was de verontwaardiging bij vele niet-Amerikanen toen de Iran-Contra zaak, die veel vèrreikender is dan Watergate en moreel beslist van een nog veel lager allooi, uiteindelijk niet eens Reagan het hoofd kostte, erger nog, dat een andere hoofdschuldige, Bush, nog verkozen werd tot president ook.
'Cover Up' geeft een verontrustend overzicht van de hele historiek en brengt aan het licht dat de 'secret administration' van 'the great communicator' al veel langer met Khomeiny konkelde dan algemeen vermoed werd. Barbara Trent werkt met niet eerder gepubliceerd opnamemateriaal van het onderzoek van het Congres en ging op interview met voormalige medewerkers van het Witte Huis. De onthullingen die hier gedaan worden doen je van de ene verbazing in de andere vallen en de film slaagt er dan ook in een gepast gevoel van morele verontwaardiging op te roepen. De release van de film heeft echter geen invloed mogen hebben op de verkiezing van de huidige president. 'The world's leading nation' zou beter eens in eigen hart kijken in plaats van vaderlijk te oordelen of het Oostblok nu op de 'juiste weg' is. (wp)