Being at Home with Claude

Zomer in Montréal. In de stad weergalmt het geloei van sirenes. Op de achtergrond jazz-muziek. Plots snijdt een kreet in de verte . Een man is dood. Vermoord. De moordenaar stuift er van onder, blindelings loopt hij door de straten en stegen van de stad tot hij ergens in de havenbuurt van uitputting neerzakt. Verscheidene dagen later geeft hij zich aan bij de politie. Einde van het verhaal. .. ? Niet helemaal. Being at Home with Claude is de dramatisering van de laatste uren van de ondervraging. De inspecteur doet pogingen om de feiten te reconstrueren en een verklaring te vinden voor de noodlottige motieven die Yves, een jonge mannelijke prostituée, ertoe hebben gebracht één van zijn minnaars te vermoorden. Maar Yves zegt geen woord, weigert zelfs zijn naam of die van het slachtoffer te onthullen. De stijl van de film is te vergelijken met die van Twelve Angry Men: "Het is een compacte, gespannen film en we draaiden hem sequens per sequens om de acteurs de gelegenheid te geven die spanning op te bouwen. Je kunt de bedrukkende sfeer uit de muren voelen komen. We hebben de camera en de acteurs voortdurend in beweging gehouden en slecht spaarzaam muziek gebruikt, gewoon om af en toe een punt te onderstrepen, zodat de dingen nooit saai of statisch worden", aldus producer Louise Gendron.