Actas de Marusia (Letters from Marusia)

De angst en de wanhoop die vele Chilenen hebben bevangen na de militaire staatsgreep van 1973, hebben de sindsdien uit dit land verbannen filmer Miquel Littin kracht en inspiratie gegeven voor zijn ACTAS DE MARUSIA. Zijn debuut "Het beloofde Land" verscheen twee jaar geleden en is nog altijd één der sterkstenummers in de filmklubvertoningen.

Zijn nieuwe film grijpt terug op een historische staking uit 1907 van de arbeiders in de salpeter-mijnen, die in bloed werd gesmoord
door het toenmalige militaire bewind. Littin wist echter in zijn rekonstruktie van de terreur de weerspiegeling van het hedendaagse
Chili terug te vinden. Hij heeft de Italiaanse akteur Gian Maria Volonte bereid gevonden de rol op zich te nemen van een socialistisch voorman die, evenals veel later President Allende, met zijn leven moest betalen voor zijn pogingen het volk zijn rechten te geven. Huiveringwekkend hoe het genadeloze optreden der militairen uit zo'n verleden weinig verschilt van de hedendaagse berichten over wat nu in de Chileense kampen en gevangenissen met de "linksen" gebeurt. De film ACTAS DE MARUSIA, opgenomen in Mexico, toont aan hoe weinig er in Chili veranderd is. Het historisch perspektief is duidelijk. Het werken in de salpeter-mijnen kon destijds alleen onder militaire kontrole voortgang vinden. De eigenaars waren Engelsen en onder de militaire bevelvoerders bevonden zich nogal wat Duitsers.

Het kijken naar de film is het ervaren van de eerste groepsvorming der sindikalisten, die met voor ons onbegrijpelijke offervaardigheid hun levens en dat van hun vrouwen en kinderen in de waagschaal gooiden. ACTAS DE MARUSIA is een meeslepende revolutiefilm, waarin symboliek in de uitbeelding en beweging hier en daar het realisme van de terreur plat slaat met een lyrisch geloof in de toekomst van het socialisme. Een film vol pijn over de moeilijke geboorte van het Chileense bewustzijn. Zoals Littin zelf zegt: "Een geschiedenis die ik heb willen trekken uit het geheugen van een volk. Want nu meer dan ooit heeft het volk die herinnering nodig". (uit "De Volkskrant”)