A Hora da Estrela (Hour of the Star)

Macabea is 19: weeskind, onopgevoed of -geschoold, naïef en goedgelovig. Nadat zij is opgegroeid in Noord-Brazilië besluit zij haar geluk te gaan zoeken in Sao Paulo. Maar zij heeft nooit geleerd voor zichzelf op te komen en loopt al vlug verloren in die grote betonnen doolhof die de grootstad is. Alles loopt mis, iedereen bedriegt haar en profiteert van haar. Weerloos incasseert zij de ene opdoffer na de andere. Een poging om er met pillen een eind aan te maken mislukt. Ten slotte stort zij haar hart uit bij een waarzegger, die handig gebruik maakt van haar onschuld en haar een gouden toekomst belooft: liefde, geluk en welvaart ...
Dit mistroostig verhaal, van de hand van Clarice Lispector, schetst het lot van zovelen in Brazilië, en eigenlijk ook dat
van zovelen in de derde wereld. Dat armoede een onrecht is wordt in deze film heel duidelijk en indringend aangetoond. Dat mensen aan wie een behoorlijke opvoeding en scholing ontzegd zijn totaal weerloos in de samenleving ten onder gaan omdat zij niet opgewassen zijn tegen zovele alledaagse toestanden vindt in A Hora da Estrela tastbaar vorm in de figuur van Macabea, die in feite
geen "hoofdpersonage' is in de zin van protagonist ; zij handelt zelf niet, maar laat handelen. Maar toch is deze film geen deprimerend pamflet over sociaal onrecht. Amaral vond de juiste toon door er de nodige relativerende humor in aan te brengen, die van Macabea een heel ontroerende en sympathieverwekkende figuur maakt. A Hora da Estrela is de eerste langspeelfilm van Suzana
Amaral. De film werd bekroond op het Festival van Berlijn eerder dit jaar. (vrij naar persmap)

Suzana Amaral studeerde aan de filmacademie van Sao Paulo en maakte een reeks experimentele kortfilms. Van 1973 maakte zij documentaires en uiteenlopende produkties voor televisie. In 1976 studeerde zij in New York.