Film & Music
WSA
Film Fest Gent en Vooruit versterken in 2018 hun samenwerking en presenteren de eerste editie van VIDEODROOM. Tien dagen lang laten topmuzikanten tijdens Film Fest Gent live muziek samenvloeien met films, visuals en projecties. Filmscores worden herwerkt en bekende filmthema’s en films worden gedeconstrueerd. Telkens gaat het om unieke cross-overs die je enkel tijdens VIDEODROOM voorgeschoteld krijgt.
Film Fest Gent en Vooruit versterken in 2018 hun samenwerking en presenteren de eerste editie van VIDEODROOM. Tien dagen lang laten topmuzikanten tijdens Film Fest Gent live muziek samenvloeien met films, visuals en projecties. Filmscores worden herwerkt en bekende filmthema’s en films worden gedeconstrueerd. Telkens gaat het om unieke cross-overs die je enkel tijdens VIDEODROOM voorgeschoteld krijgt.
Expanded cinema, tape loops en schaduwspel.
Oona Libens - 'Pharmakon'
Het werk van Belgisch-Zweeds filmmaakster en kunstenares Oona Libens bevindt zich ergens tussen expanded cinema performance, geluidskunst en pre-cinematografische goocheltrucs. Libens’ combinatie van diaprojecties, film, schaduwspel en tape loops monden uit in volstrekt unieke voorstellingen die onmogelijk in een vakje onder te brengen zijn.
‘Pharmakon’ is het derde deel - na ‘Nausea’ (2014), over de zee, en Libens afstudeerproject Celeste (2012), over het universum - van een poëtisch-wetenschappelijk serie waarin de microkosmos van het menselijk lichaam centraal staat. Deze keer tackelt Libens onze hang naar entertainment en social media, die je tegelijkertijd als vergif en medicijn kan bestempelen.
Oona Libens is een Belgisch-Zweedse kunstenares. Haar werk draait rond media-archeologie en de geschiedenis van het (bewegend) beeld. Ze schept een apart universum door een dialoog te creëren tussen oude en nieuwe mediavormen — van schaduwtheater als de meest primitieve vorm van bewegend beeld, naar de toverlantaarn, het computer- of televisiescherm, tot de hedendaagse entertainment-maatschappij en Google.
Met haar performances tracht Libens onze ervaring van het beeld en het scherm uit te breiden, om een analoge virtuele realiteit te creëren en een entertainment-machine te maken die traag is, aarzelt, wankelt en faalt. Nadat ze afstudeerde aan het KASK in Gent in 2012, werkte ze aan een reeks poëtisch-wetenschappelijke voordrachten met onderwerpen zoals het universum, de zee, tijd en het menselijk lichaam.
Lea Bertucci - 'projection/reflection'
De New Yorkse componist en improvisator Lea Bertucci grossiert in all things electro-akoestisch en minimal, maar gebruikt vooral de ruimte rond haar als instrument. Feedbackende altsaxen en basklarinetten vormen haar handelsmerk, in combinatie met experimentele visuals en collages van musique concrète en electronica.
Tijdens haar nieuwe voorstelling 'projection/reflection' werpt een achter Bertucci geplaatste projector een lichtstraal op een reflecterende patch op de rug van de performer. Het lichtpatroon dat ontstaat wordt weerspiegeld op de muur achter haar.
Lea Bertucci is een Amerikaanse multidisciplinaire artiest, componist en improvisator. In haar werk beschrijft ze de relatie tussen akoestische fenomenen en biologische resonanties. Naast haar kunde op altsax en basklarinet, incorporeert Bertucci vaak multi-channel speakers, electro-akoestische feedback en experimentele tape collages.
In 2018 releaste Bertucci het met lof beladen ‘Metal Aether’ op het gerenommeerde NNA tapes. “Noise that is untethered and limitless”, schreef Pitchfork. Haar werk was het voorbije jaar te zien in het MoMA, The Walker Museum, ESS Chicago, en op het Sound of Stockholm Festival en Le Guess Who in Utrecht.
In het kader van VIDEODROOM
Oona Libens - 'Pharmakon'
Het werk van Belgisch-Zweeds filmmaakster en kunstenares Oona Libens bevindt zich ergens tussen expanded cinema performance, geluidskunst en pre-cinematografische goocheltrucs. Libens’ combinatie van diaprojecties, film, schaduwspel en tape loops monden uit in volstrekt unieke voorstellingen die onmogelijk in een vakje onder te brengen zijn.
‘Pharmakon’ is het derde deel - na ‘Nausea’ (2014), over de zee, en Libens afstudeerproject Celeste (2012), over het universum - van een poëtisch-wetenschappelijk serie waarin de microkosmos van het menselijk lichaam centraal staat. Deze keer tackelt Libens onze hang naar entertainment en social media, die je tegelijkertijd als vergif en medicijn kan bestempelen.
Oona Libens is een Belgisch-Zweedse kunstenares. Haar werk draait rond media-archeologie en de geschiedenis van het (bewegend) beeld. Ze schept een apart universum door een dialoog te creëren tussen oude en nieuwe mediavormen — van schaduwtheater als de meest primitieve vorm van bewegend beeld, naar de toverlantaarn, het computer- of televisiescherm, tot de hedendaagse entertainment-maatschappij en Google.
Met haar performances tracht Libens onze ervaring van het beeld en het scherm uit te breiden, om een analoge virtuele realiteit te creëren en een entertainment-machine te maken die traag is, aarzelt, wankelt en faalt. Nadat ze afstudeerde aan het KASK in Gent in 2012, werkte ze aan een reeks poëtisch-wetenschappelijke voordrachten met onderwerpen zoals het universum, de zee, tijd en het menselijk lichaam.
Lea Bertucci - 'projection/reflection'
De New Yorkse componist en improvisator Lea Bertucci grossiert in all things electro-akoestisch en minimal, maar gebruikt vooral de ruimte rond haar als instrument. Feedbackende altsaxen en basklarinetten vormen haar handelsmerk, in combinatie met experimentele visuals en collages van musique concrète en electronica.
Tijdens haar nieuwe voorstelling 'projection/reflection' werpt een achter Bertucci geplaatste projector een lichtstraal op een reflecterende patch op de rug van de performer. Het lichtpatroon dat ontstaat wordt weerspiegeld op de muur achter haar.
Lea Bertucci is een Amerikaanse multidisciplinaire artiest, componist en improvisator. In haar werk beschrijft ze de relatie tussen akoestische fenomenen en biologische resonanties. Naast haar kunde op altsax en basklarinet, incorporeert Bertucci vaak multi-channel speakers, electro-akoestische feedback en experimentele tape collages.
In 2018 releaste Bertucci het met lof beladen ‘Metal Aether’ op het gerenommeerde NNA tapes. “Noise that is untethered and limitless”, schreef Pitchfork. Haar werk was het voorbije jaar te zien in het MoMA, The Walker Museum, ESS Chicago, en op het Sound of Stockholm Festival en Le Guess Who in Utrecht.
In het kader van VIDEODROOM