Derek Jarman Shorts
Editie 1981
Groot Festival
DEREK JARMAN
Is natuurlijk vooral bekend als kineast van drie speelfilms: SEBASTIANE ('76) -de eerste film in latijn-, JUBILEE ('78) - ongeveer de eerste (en onvervalste) punkfilm, en THE TEMPEST ('80) - een onorthodokse adaptatie van Shakespeare's toneelwerk. Al deze films werden in het verleden voorgesteld op een Filmgebeuren. Daarvoor had hij een hele reeks Super-8 kortfilms gedraaid, waaruit dit programma van het 8e International Filmgebeuren is samengesteld geworden, en de hoofdschotel ervan heet IN THE SHADOW OF THE SUN. Derek Jarman begon eigenlijk als beeldende kunstenaar, maakte dekors voor het londense "Royal Ballet". Dankzij de naam die hij zich hiermee kon maken, werd hij aangetrokken door Ken Russell voor de dekors van THE DEVILS ('71) en THE SAVAGE MESSIAH ('72).
Sluit je ogen. Denk nergens meer aan. Laat je meedrijven met je verbeelding. Laat nu je fantasie werken: uitbundige, schreeuwende kleuren, abstrakte vormen, vertraagde bewegingen... Doe nu je ogen open en kijk naar de films van Derek Jarman. Jarman zegt: "Alhoewel ik in de jaren zestig opgehouden ben met schilderen, en begonnen ben als dekorontwerper voor de films van Ken Russell, had ik toch ook behoefte iets meer persoonlijks te maken; iets wat onmogelijk was in het kader van de kommerciële film. Ik heb toen een eenvoudige super-8 gekocht en ben begonnen zelf films te maken om mijn vrienden te amuseren." Oorspronkelijk waren deze films stom en bedoeld om met een snelheid van 3 tot 6 beelden per seconde afgedraaid te worden. Dit maakte uiteraard projekties voor een groot publiek onmogelijk, en Jarman had geen geld om ze op 16mm over te zetten. In de loop der jaren ging de kwaliteit van de kopiëen bovendien achteruit. Door de tussenkomst van het Internationales Forum des jungen Films van het Festival van Berlijn, werd in 1980 de overzetting op 16 mm mogelijk gemaakt. Ook werd er muziek voor gemaakt door "Throbbing Gristle". In tegenstelling tot Jarman's speelfilms hebben deze vroege films geen verhalende struktuur. Het gaat hierom de ontwikkeling van een zeer persoonlijke beeldentaal.
Is natuurlijk vooral bekend als kineast van drie speelfilms: SEBASTIANE ('76) -de eerste film in latijn-, JUBILEE ('78) - ongeveer de eerste (en onvervalste) punkfilm, en THE TEMPEST ('80) - een onorthodokse adaptatie van Shakespeare's toneelwerk. Al deze films werden in het verleden voorgesteld op een Filmgebeuren. Daarvoor had hij een hele reeks Super-8 kortfilms gedraaid, waaruit dit programma van het 8e International Filmgebeuren is samengesteld geworden, en de hoofdschotel ervan heet IN THE SHADOW OF THE SUN. Derek Jarman begon eigenlijk als beeldende kunstenaar, maakte dekors voor het londense "Royal Ballet". Dankzij de naam die hij zich hiermee kon maken, werd hij aangetrokken door Ken Russell voor de dekors van THE DEVILS ('71) en THE SAVAGE MESSIAH ('72).
Sluit je ogen. Denk nergens meer aan. Laat je meedrijven met je verbeelding. Laat nu je fantasie werken: uitbundige, schreeuwende kleuren, abstrakte vormen, vertraagde bewegingen... Doe nu je ogen open en kijk naar de films van Derek Jarman. Jarman zegt: "Alhoewel ik in de jaren zestig opgehouden ben met schilderen, en begonnen ben als dekorontwerper voor de films van Ken Russell, had ik toch ook behoefte iets meer persoonlijks te maken; iets wat onmogelijk was in het kader van de kommerciële film. Ik heb toen een eenvoudige super-8 gekocht en ben begonnen zelf films te maken om mijn vrienden te amuseren." Oorspronkelijk waren deze films stom en bedoeld om met een snelheid van 3 tot 6 beelden per seconde afgedraaid te worden. Dit maakte uiteraard projekties voor een groot publiek onmogelijk, en Jarman had geen geld om ze op 16mm over te zetten. In de loop der jaren ging de kwaliteit van de kopiëen bovendien achteruit. Door de tussenkomst van het Internationales Forum des jungen Films van het Festival van Berlijn, werd in 1980 de overzetting op 16 mm mogelijk gemaakt. Ook werd er muziek voor gemaakt door "Throbbing Gristle". In tegenstelling tot Jarman's speelfilms hebben deze vroege films geen verhalende struktuur. Het gaat hierom de ontwikkeling van een zeer persoonlijke beeldentaal.