Zomerfilms week 3: 100 jaar Vooruit ism Film Fest Gent
MY BEAUTIFUL LAUNDRETTE / Stephen Frears / 1985 Zondag 30 juni
Een ex-hooligan (Daniel Day-Lewis in een van zijn eerste grote rollen) wordt verliefd op een Pakistaan en samen beginnen ze een ... wasssalon. Alle spanningen - homoseksualiteit, interraciale relaties en de droom van immigranten om in het Westen een beter leven uit te bouwen - die Thatcher-Engeland beroerden zitten verweven in een film die tegelijk kritisch, sympathiek en geestig is. De film betekende de doorbraak van regisseur Stephen Frears die later nog jubelende recensies zou scoren met o.a. 'Sammy and Rosie Get Laid', 'The Queen' en 'High Fidelity'.
ATAME / Pedro Almodovar / 1990 Maandag 1 juli
Ricky (Antonio Banderas) wordt ontslagen uit een psychiatrische instelling. Een volwassen man, bezeten van de drang een normaal leven te leiden. Hij vindt een vrouw die hem bevalt: Marina, een derderangsactrice (Victoria Abril, die ooit nog een concert gaf in Vooruit tijdens het Film Fest Gent). Hij dringt haar huis binnen, sluit haar op en bindt haar vast. Hij doet alles om bij haar in de gunst te komen, behalve haar vrijlaten. Door haar leugens en emoties, raakt Marina stilaan even 'verantwoordelijk' voor haar eigen ontvoering. Sterregisseur Pedro Almodóvar ('Todo sobre mi madre', 'Volver', 'Hable con ella'...) begon zijn carrière in de jaren van de movida madrileña. Na de dood van Franco en het proces van democratisering dat daarop volgde, uitten jonge kunstenaars zich met werk dat als provocerend, soms zelfs choquerend werd ervaren. Almodovar bezorgde de Spanjaarden rode kaken met zijn onverholen blik op prostitutie, homoseksualiteit, drugsgebruik, travestie, transseksualiteit en misstanden in de katholieke kerk.
ELEPHANT / Gus Van Sant / 2003 Dinsdag 2 juli Een Amerikaanse middelbare school, een mooie herfstdag. Het dagdagelijkse leven is in een goede bui; Eli fotografeert een punkkoppel, Nate komt van de football-training en zoekt zijn vriendin, Brittany, Jordan en Nicole roddelen en klagen over de bemoeienissen van hun moeders, Michelle haast zich naar de bibliotheek, John kruist het pad van Alex en Eric... En dan breekt de hel los . Alex en Eric schieten op iedereen die beweegt. Gus Van Sant zoekt geen verklaringen voor de gewelddadige uitbarstingen van scholieren en laat de kijker zo weinig mogelijk toe om de gebeurtenissen emotioneel te omkaderen. Deze benadering werd hem door de Amerikaanse pers niet in dank afgenomen maar leverde hem enorm veel bijval op in Europa. Winnaar van de Gouden Palm en Prijs voor Beste Regie op het Film Festival van Cannes 2003.