Muziekseminarie openbaart klankweelde van Kid
18 okt 2012
Beeld en klank op een zodanige manier samenvoegen dat er een nieuwe ruimte ontstaat waarin de toeschouwer kan duiken en meeleven. Dat probeert Michel Schöpping als hij als componist, sound designer of soundmixer gevraagd wordt bij het tot stand komen van een film. Onder meer hier ten lande is hij de jongste tijd erg in trek. In niet minder dan vier festivalfilms heeft hij een creatieve hand. Geen wonder dus dat hij gevraagd werd om op het jaarlijkse prestigieuze en leerrijke festivalseminarie over muziek en sound zijn werkwijze toe te lichten. Dat gebeurde aan de hand van La cinquième saison van Peter Brosens en Jessica Woodworth en van Kid van Fien Troch.
Hoewel de in Utrecht geboren Schöpping al eerder samenwerkte met Fien Troch stonden beiden aanvankelijk met de mond vol tanden toen ze aan Kid begonnen. Ze wisten dat ze een onderbewuste ervaring zouden creëren zonder dat de toeschouwer de zin of de oorzaak ervan zou kennen. Zoiets lukt uiteraard niet als dat niet bewust gebeurt. Een en ander begon te vlotten toen Fien Troch duidelijk maakte dat ze haar film vanuit het standpunt van Kid wilde vertellen. Vandaar dat de toeschouwer op zijn beurt alleen datgene ziet en hoort wat Kid hoort en ziet. In alles zocht Fien Troch naar een "unheimlich" gevoel. "Het gevoel dat je hebt als het zomer is en je jezelf toch niet zomers voelt", omschreef Troch de gewenste sfeer. Dat had gevolgen voor de vormgeving. Vandaar het mijden van bv. extreme close-ups en over de schouder shots.
Klank en muziek mochten, in dezelfde lijn, in geen geval de kijkers manipuleren en met de setgeluiden werd meer dan eens geëxperimenteerd. Zo wordt in het begin van de film een heel teder moment tussen Kid en zijn moeder overstelpt door het geluid van een overvliegend vliegtuig. Even later trekt een vliegtuig dampsporen door de blauwe lucht zonder dat men het geluid hoort. In een andere sequentie werd dan weer synthesizermuziek verbannen ten voordele van een koorcompositie. Een vierhonderdtal aanwezigen ontdekte ook aan de hand van fragmenten het subtiele klank en beeldverschil tussen het ouderlijk huis van Kid en dat van zijn tante. Uit alles bleek vooral hoe doordacht en fijnzinnig de jongste film van Fien Troch is. Hij laat sporen na. Ook op het palmares van het Filmfestival Gent.