In de bioscoop: Turist
Johannes Bah Kuhnke, die in de Zweedse tv-serie 'Real Humans' de meest memorabele robot sinds de cast van 'De Pfaffs' neerzet, gaat met zijn gezin op skiverlof. Niet omdat hij daar zelf waanzinnig veel goesting in heeft, maar omdat zijn vrouw meent dat het de enige manier is om ervoor te zorgen dat de man wat tijd met de kinderen doorbrengt. Vanzelfsprekend gaat alles in het begin goed, tot een lawine roet in de küttbullar gooit. Meer vertellen zou zonde zijn - laat overigens best ook de trailer voor wat hij is - maar voor wie toch nog net iets meer overtuiging nodig heeft: weet dat op de danig spectaculaire scène een schier eindeloze reeks gênante excuses volgt die voor evenveel tenenkrullende situaties als vlijmscherp sarcasme zorgt. "Ik vroeg mij af wat er zou gebeuren", vertelt de Zweedse filmmaker Ruben Östlund, "als een welgesteld gezin dat zich nooit ergens zorgen moet om maken, plots op zijn overlevingsinstinct moet overschakelen". Voor de personages is het antwoord niet erg prettig, maar de hilarisch bitse dialogen en pijnlijk treffende karaktertekeningen zorgen er tegelijk voor dat 'Turist' voor al de rest een van de verrassendste komedies van het jaar wordt. Of zoals de Britse krant The Telegraph liet optekenen: "Turist is Ingmar Bergman met een hoek af. Net als in zijn vorige films, toont Östlund zich ook nu weer een briljant satiricus die schijnbaar niets liever doet dan stinkbommetjes werpen in zowel de huiskamers van de Zweedse bourgeoisie als het arthouse-circuit". (B.V.A.)
OP DE LATTEN
Turist' is lang niet de eerste film waarvoor regisseur Ruben O?stlund zijn skilatten bovenhaalde. Terwijl de Zweed vandaag voornamelijk het arthouse-circuit bedient, dweilde hij in de jaren 90 de apre?s-skifaciliteiten af van Arlberg en Chamonix met een rits baanbrekende - het is een genre - ski-films. Meer nog: wat Spike Jonze betekende voor de skate-film, betekende O?stlund voor de - ja, we zijn bloedserieus - ski-film. Toegegeven, de Zweed is wellicht de enige skiregisseur die ooit succesvol de stap naar fictiefilms zette, maar onderschat het genre toch maar niet: O?stlunds spierwitte kleinoden 'Free Radicals' en het zo goed als onvermijdelijke vervolg 'Free Radicals 2' hebben er naar verluidt voor gezorgd dat hij in Go?teborg werd toegelaten aan de filmschool. (B.V.A.)