In de bioscoop: 'Slow West'
Aan zijn naam is het nog even wennen, maar aan het talent en de uitstraling van Kodi Smit-McPhee (die ook al Viggo Mortensens zoontje speelde in 'The Road') zal niemand die 'Slow West' gezien heeft nog twijfelen. Hij speelt in deze sardonische western een zestienjarige jongen uit de Schotse Hooglanden die, op zoek naar de vrouw die zijn hart heeft gestolen en met haar vader uitweek naar Amerika, een vervaarlijke tocht maakt door het Colorado van de jaren 1870.
Totaal onvoorbereid op de harde realiteit in de Far West krijgt Jay algauw bescherming van Silas (Michael Fassbender), een mysterieus heerschap met een verborgen agenda. Silas die ook in een laconieke voice-over de film vertelt, blijkt een premiejager te zijn, maar op wiens hoofd de buit staat van 2.000 dollar? Jay ontdekt dat om te overleven in de Nieuwe Wereld, je taai en genadeloos moet uit de hoek komen. Het geweld in de film is dan ook snel en bruusk en wordt door de Britse regisseur John MacLean doeltreffend en onsentimenteel in beeld gezet. De cynische gids en de naïeve dromer zijn onwaarschijnlijke met- gezellen en zoals dat hoort in de klassieke westernstructuur is de dynamiek tussen de twee onderhevig aan grote schommelingen. In één van de mooiste scènes die hun relatie goed typeert, leert Silas de jonge melkmuil hoe zich te scheren met een scherp mes.
Zoals in vele episodische westerns die een tocht beschrijven, komen we onderweg allerhande excentrieke, raadselachtige of onbetrouwbare personages tegen: drie Frans sprekende Afrikaanse muzikanten, een wanhopige Zweed, een met revolvers zwaaiende priester, een verdwaalde unionist die voor de sport op Indianen jaagt. MacLean draaide zijn imponerend debuut op locatie in Nieuw-Zeeland, waardoor de wilde avonturen zich aftekenen tegen majestueuze landschappen en overweldigende vistas van een ongerepte natuur. Hoewel de toon van zijn film hip en hedendaags is, respecteert hij wat het nu helaas uitgestorven westerngenre uniek maakt. Eén film zal wel niet volstaan om de western weer leven in te blazen, maar dat maakt deze quasi unieke poging nog mooier en heroïscher. (P.D.)