In de buitenwijken van Wenen, ergens tussen de luchthaven en de snelwegen, ligt een immigrantennederzetting verscholen die onderdak biedt aan zo'n 2000 asielzoekers uit 22 verschillende landen. Het is een universum op zichzelf, waar we getuige zijn van de coming-of-age van Ramasan.
Ramasan is de 11-jarige protagonist in dit empathisch geobserveerd en genuanceerd fictiedebuut van de Iraanse docucineaste Sudabeh Mortezai. Zij sleet zelf haar kindertijd al schipperend tussen Teheran en Wenen, en dat laat zich ook voelen: Mortezai weet voor haar aanpak duidelijk te puren uit haar filmstudies aan de universiteit van Wenen én uit haar rijke achtergrond. Ze kan zich als geen ander inleven in de verwarde gevoelswereld van Ramasan, die uit Tsjetsjenië geïmmigreerd is, samen met zijn moeder en zijn twee jongere zusjes. Ramasans vader kwam om tijdens het conflict met Rusland, maar hij probeert er alles aan te doen om in diens voetsporen te treden. Zijn leven wordt helemaal overhoop gegooid door de komst van een man die in het verleden bevriend was met zijn vader.
'Macondo' balanceert tussen documentaire en fictie, en vertelt het verhaal van een jonge moslim die verscheurd wordt tussen zijn idealen en de harde realiteit van het Oostenrijkse immigrantenleven - door Mortezai ontdaan van alle clichés, en zonder ooit de prekerige of moraliserende toer op te gaan.
De vertoningen gaan nog door op:
-
op 16 en 17 mei in Actor's Studio en van 13 tot 19 mei in de Vendôme in Brussel
-
van 13 tot 19 mei in Plaza Art
-
van 13 tot 19 mei in Le Churchill in Luik
-
van 14 tot 18 in de Gentse Cinema Sphinx