FFG on tour-film uit op DVD: Woody Allen: a documentary

Weide gaat controverse en conflicten uit de weg en omstreden episodes uit Allens privéleven (zoals zijn relatie met de geadopteerde dochter van Mia Farrow) blijven buiten schot. Dit is kennelijk de prijs die Weide moest betalen om zich de wel zeer vlotte en verregaande medewerking van Woody Allen te verzekeren. Indien een cruciale getuige, zoals Diane Keaton, de 'Annie Hall' actrice met wie Allen in totaal acht films maakte, niet meteen voor Weide's camera wilde verschijnen, volstond een telefoontje van Allen aan zijn ex-muze aan boord te krijgen. Ook Allen zelf gaf Weide toegang tot zijn filmsets (wat nog nooit eerder was gebeurd) en montagecel. Hij neemt ons ook mee naar de plekken van zijn jeugd in Flatbush, Brooklyn, en liet zich gewillig filmen achter zijn werktafel in zijn appartement aan Central Park. Desondanks blijft het ontwijken van alles wat een ongunstig licht zou kunnen werpen op Allens gecultiveerd imago deze hagiografie parten spelen. Dit ontbreken van enige kritische afstand in het defilé van superlatieven spuiende medewerkers en bewonderaars (onder wie Penelope Cruz, Sean Penn, Naomi Watts, Mariel Hemingway, Martin Landau, Martin Scorsese, Dick Cavett) wordt enigszins gecompenseerd door het unieke insidersmateriaal dat deze documentaire royaal tentoonspreidt.

De beste sectie van de film covert Allens beginjaren als worstelend komiek en gag writer. Weide vat zeer goed de komische scene in het Greenwich Village van de vroege jaren zestig, toen de aanvankelijk pijnlijk bedeesde Allen in de lokale clubs en in de legendarische The Ed Sullivan Show zijn stand-up routines demonstreerde en met zijn jiddische wisecracks de bitter subversieve traditie voortzette van zijn idolen Morth Sahl en Lenny Bruce (over wie Bob Fosse in 1974 de prima biopic 'Lenny' maakte, met Dustin Hoffman in de titelrol). 'Woody Allen: a documentary' biedt in ieder geval het meest volledig en gedetailleerd overzicht van het werk van Woody Allen dat ooit iemand op film vastlegde.

Al zijn films (de teller staat intussen op meer dan veertig lange speelfilms) tot en met zijn voorlaatste, 'Midnight in Paris', passeren de revue en bij elk goedgekozen fragment plaatst Weide een stukje interview (met acteurs en actrices maar ook met sleutelmedewerkers als cameraman Gordon Willis en co-scenarist Marshall Brickman) dat het werk vanuit diverse hoeken analyseert. Als Allen (inmiddels 76) aan het woord komt is hij zijn zelfrelativerende zelve. Voor de zoveelste keer herhaalt hij dat hij nooit iets gemaakt heeft op het niveau van zijn grote idolen Ingmar Bergman en Federico Fellini. Zulke zelfkennis siert hem al maken zijn standaard formules ('Ik ben een aanhanger van de kwantiteitstheorie: als ik maar genoeg blijf maken, moet er vanzelf wel een keer iets goeds ontstaan') intussen deel uit van een goed ingestudeerde pose. Zo groot is Woody Allen nu ook weer niet om zich zo klein te moeten maken.

Extra's. Kort (zes minuten) interview van Robert B.Weide met Woody Allen die snel en spontaan moet antwoorden op de lukrake vragen die op hem worden afgevuurd. Maar de echte bonus is natuurlijk het extra uur materiaal dat aan de bioscoopversie werd toegevoegd. Patrick Duynslaegher

WOODY ALLEN A DOCUMENTARY Robert B.Weide VS; 2012; 192 min. Collector's Edition - 2 DVDS Imagine Film Film: *** Extra's: *