Artists on film @ Film Fest Gent
Tijdens Film Fest Gent wisselen nogal wat studenten de universiteit in voor filmlessen in KASKcinema… Bij ons weten is er nog altijd geen onderzoek gevoerd naar het brosgedrag van studenten tijdens Film Fest Gent. Proffen en docenten moeten zich overigens niet teveel zorgen maken want de levenslessen die je in de bioscoop oppikt, kunnen ook al tellen. Vooral als je ze niet te ernstig neemt. Wie zijn of haar studenten toch mist, neme een kijkje in de KASKcinema waar met ‘Altman’, ‘Rohmer in Paris’, ‘Trespassing Bergman’ en‘Mr. X’ ferme en alles behalve schoolse filmlessen worden gegeven.
Want in de meeste gevallen krijg je een inkijk in opvattingen en doelstellingen van regisseurs en kan je wat opsteken uit hun doorgemaakte creatieve proces. Maar ook voor trivia is er plaats.
Hoe Robert 'Altman' bijvoorbeeld zijn ‘Gosford Park’ kon draaien toen de Britse Nationale Loterij net voor de opnames de gaten in het budget opvulde. Het was net als het winnen van de loterij, herinnert hij zich. Voor hem was het niet zijn eerste gokje want hij verliet ooit, totaal berooid, samen met zijn vrouw Hollywood en trok naar Las Vegas. Met de zesduizend dollar die hij daar won, kon hij zijn leven heropbouwen, meesterwerken opstapelen en op Film Fest Gent zijn ‘Short Cuts’ voorstellen.
Waar Ron Mann in ‘Altman’ voor het woord opteert, kiest Richard Misek in zijn ‘Rohmer in Paris’ voor het kijken en de blik. Misek ontdekte dat hij ongewild voorkwam in ‘Les rendez-vous de Paris’ en begon zich dan maar in het werk van Rohmer te verdiepen. Hem troffen de blikken die de personages elkaar toewerpen of vermijden en ook de typisch Parijse decors trokken vanzelfsprekend zijn aandacht. Misek heeft daarenboven nog oog voor de Franse Nouvelle Vague die de Franse cinéma-de-papa stormenderhand dood verklaarde. Het levert een fraai filmessay op.
Gelukkig is het ras filmregelsomketelaars dezer dagen nog niet uitgestorven. Mochten ze al een icoon hebben, bijna een contradictio in terminis, dan komt Leos Carax alias ‘Mr. X’ daarvoor in aanmerking. Tessa Louise-Salomé dook in het oeuvre van deze cineast die zowel hot als gek wordt genoemd. Voor Kylie Minogue die meespeelt in ‘Holy Motors’ is hij als een briesje op de filmset. Blijkbaar ontwikkelt dat briesje zich pas later en vooral bij het publiek tot een heuse storm. Maar ook die laat Mr. X aan zich voorbijgaan.
Mocht film een religie zijn dan zou Ingmar Bergmans huis op het eiland Fårö het Vaticaan of Mecca zijn. Deze bedenkeng komt van Alejandro Gonzales Iñarritu, de regisseur van onze slotfilm, ‘Birdman’ toen hij een bezoek bracht aan Fårö het domein waar hogepriester Bergman tal van zijn films bedacht en draaide. Iñarritu is een van de regisseurs die, in de documentaire ‘Trespassing Bergman’, zijn bewondering niet onder stoelen of banken steekt. En zich, net als onder meer Woody Allen, Francis Ford Coppola, Michel Haneke schatplichtig voelt aan Bergman. Voor hen voelt het aan als thuiskomen. Deel dat gevoel!
Raf Butstraen