Anke Blondé botst met de wet in <em>Dura Lex</em>

Kijk maar eens naar Dura Lex, waarin Kristi, een alleenstaande moeder, onverwachts bezoek krijgt van de politie. "Je weet wel waarom, madammeke", zegt een agent maar Kristi valt uit de lucht. Zij zoeken een zekere Iliriana die bij mensensmokkel zou betrokken zijn. Kristi schrikt als ze op de foto haar kuisvrouw Diana herkent... Bij haar professioneel debuut toont Anke Blondé al heel wat meesterschap. Dura Lex is knap opgebouwd en steekt vol kleine verrassende puzzelstukjes die op het einde perfect in elkaar vallen. Ze filmt stijlvol en met vaste hand. Acteursleiding? Een fluitje van een cent als je Winne Dierickx bezig ziet als Kristi en hoe Wim Willaert grandioos is als agent Roger Van Essche die tegelijk intimideert en zalft. Bovendien is de film niet in het minst nog een oogopener voor een pak actuele problemen. Zonder daarbij boodschapperig te zijn. Dit filmisch kleinood is intrigerend opgedragen aan "Diana en alle anderen". Toen we Anke Blondé vroegen wie die Diana is, kregen we een stukje levensverhaal te horen waarop Dura Lex voortbouwt. Neen, Anke Blondé, werd niet, zoals Kristi in de film, thuis geïntimideerd maar kreeg op dag een telefoontje van de politie met het verzoek even langs te komen. "Je weet wel waarom, madammeke", maar Anke wist het niet. Tot ze een briefje onder ogen kreeg met de naam van haar kuisvrouw. Zelf geschreven nog wel. En net als in de film werd die beschuldigd van mensenhandel... Het werd een keiharde, absurde ondervraging die best wat indruk op me maakte, vertelt Anke Blondé ons. Ze rakelde de anekdote op toen producent Dirk Impens haar een tijdlang geleden vroeg naar eventuele filmplannen. "Interessant", zei Dirk, "zet dat eens op papier". Dat "papier" werd in samenwerking met Bert Van Dael en Sanne Nuyens tot een scenario verwerkt dat aan kracht wint omdat het zo persoonlijk is gekleurd. Anke Blondé is ook de acteurs dankbaar voor hun inbreng in de dialogen. "Daar is lang op gewerkt en aan geschaafd om tot een zekere naturel" te komen, zegt ze. (RB) Dura Lex werd in Sint-Amandsberg op vijf dagen tijd gedraaid en Anke Blondé wil zich met deze kortfilm "niet als wereldverbeteraar outen". Wel iets vertellen wat ze in haar eigen omgeving meemaakte en dat "weergeven op een manier die ook anderen emotioneel raakt". Opdracht wat ons betreft geslaagd voor iemand haar master in de audiovisuele kunsten behaalde aan Sint-Lukas in Brussel. Daarna verzorgde ze video-installaties bij theaterproducties en was casting director voor De helaasheid der dingen en The Broken Circle Breakdown van Felix van Groeningen. Ze kreeg net scenariosteun van het Vlaams Audiovisueel Fonds voor haar eerste langspeelfilm die als werktitel Ouders van nu meekreeg.