Une aussi longue absence (The Long Absence)

Op basis van een authentiek gegeven werkte Marguerite Duras, befaamd schrijfster en zelf ook filmmaakster, het scenario en de dialogen uit voor een film die in 1961 de grote prijs op het festival van Cannes in de wacht sleepte (samen met Bunuels Viridiana): Une aussi longue absence. Thérèse Langloîs, die in de banlieu van Parijs een café houdt, had ooit haar man verloren: hij zat in het verzet en was kort voor de bevrijding door de Gestapo opgepakt. Er werd nooit nog iets van hem gehoord. Vijftien jaar later echter ziet zij een zwerver in haar buurt. Zij is ervan overtuigd dat het Albert, haar vermiste echtgenoot, is. Maar de man lijkt zijn geheugen kwijt te zijn. Alleen een zwaar litteken op zijn hoofd verwijst naar de oorzaak van zijn geheugenverlies. Hijzelf herinnert zich niets. Zij probeert hem aanknopingspunten te geven, maar op het ogenblik dat de oplossing nabij lijkt, vlucht hij weg.

Une aussi longue absence was een modernistische film: de inhoud van het verhaal groeit niet uit de aaneenschakeling van feiten en toestanden, maar uit de wijze waarop de personen reageren. Zo leren we hen kennen. Het gaat dus meer om het innerlijk van de mensen. De film verloopt traag, de dialogen zijn gestileerd en literair, de kijker moet op details in het beeld letten en zelf het verhaal opbouwen.

(Vrij naar Joz. Van Liempt, Film & Televisie, september 1961).