Un été à Paris (A Summer in Paris)

In het hart van Parijs zingen nog steeds straatzangers op de bruggen, dat is al zo sinds « Sous les toits de Paris ». Zingen bij hun draaiorgel « qui met au coeur des amoureux / un peu de rêve et de ciel bleu». En nog steeds stoppen voorbijgan­gers om een deuntje mee te zingen of een danspasje te wagen met een mooie blon­dine of brunette. Want Parijs wil zeggen flaneren , flirten met je dromen...
René Gilsons Un été à Paris is een pittige liefdeskomedie, een « fleur bleue » , een film-romance met twee special guest stars: Parijs en Charles Trénet. Parijs zoals het in de hele wereld gedroomd wordt.
Lichtgekleed in het rood trekt Clara door Parijs van de Saint-Louis naar de Pont des Arts, ze begroet de zomer in de stad. Zonder het te zien kruist ze haar vriend Pierre Edermann, een Duits kunstschilder die vijftien jaar geleden berooid in Parijs aankwam om het nooit meer te verlaten. Clara schildert ook . Ze kennen mekaar al een tijdje . Het is grote liefde tussen hen. Maar de film toont ons een lang voorspel, het spel van de verliefdheid -le meilleur moment, zoals André Breton het noemde . Oh ja, bijna was Pierre Lea vergeten, de toneelspeelster die nu het stuk « La sur­prise de ! 'amour» instudeert. Zij was de beste vriendin van Clara . « Il est fou, ce Trénét », zegt Lea.
Overal is hij in Un été à Paris, de « fou chantant» Charles Trénet. Overal zijn de liedjes die hij gezongen heeft. En toch is de film van Gilson geen mu­zikale komedie of komische musical. Wel een film naar een scenario dat opgebouwd werd rond de liedjes van Trénet. Zijn liedjes spelen als levensechte personnages mee in de zonnige nostalgie van Gilson , net als de Seine , de bruggen en de kaden van Parijs. De romance tussen Clara (het merkwaardige filmdebuut voor een ex­mannequin) en Pierre -gespeeld door de al even vlotte franco-allemand met het verleidelijke accentje -vertolkt gewoon wat Charles Trénet ooit zong en zal blijven zingen in « Vous êtes jolie », « Il pleut dans ma chambre », « Rendez-vous sous la pluie », « La Romance de Paris » ... (pers­map)