Regisseur
Orson Welles
Met
Orson Welles, Jeanne Moreau, Roger Coggio
Editie 1978
58'
-
1968
-
Drama
-
Taal:
Engels
In zijn riante huis in Macao brengt Clay, een schatrijk koopman, de laatste nachten van zijn leven in kronische slapeloosheid door. Om de tijd te doden leest zijn sekretaris hem voor uit zijn oude kasboeken, de geschiedschrijving van Clay's bestaan en de enige realiteit die hij erkent. Op een nacht vertelt hij zijn sekretaris het verhaal van een oude rijke maar impotente man, die een jonge matroos
huurt om met zijn eveneens jonge vrouw naar bed te gaan. Ten einde de oude man een erfgenaam te bezorgen. De sekretaris kent het verhaal en vertelt Clay dat het een oude legende is, die onder zeelieden verteld wordt. Clay besluit dan om de myte voor ten minste één zeeman werkelijkheid te laten worden en geeft zijn sekretaris de opdracht voor een jonge vrouw te zorgen; zelf zal hij de rol van de oude man zijn. De sekretaris benadert de maitresse van een vriend, Virginie en vindt haar bereidt de rol te aanvaarden. Ze vraagt echter voor haar diensten precies hetzelfde bedrag als waarvoor haar vader vroeger door Clay geruïneerd werd. In het huis van Clay, dat vroeger toebehoorde aan de vader van Virginie, ontwikkelt het gebeuren zich volgens de regels van het spel. De matroos en de jonge vrouw worden verliefd op elkaar en de oude man zal zijn erfgenaam krijgen. De volgende morgen verdwijnt de matroos, een ervaring rijker maar hij zegt te zullen zwijgen over wat is voorgevallen. Hierdoor zal de myte toch in stand gehouden worden en deze overwinning op de werkelijkheid betekent het einde van de oude man. Na de dood van Clay zal de legende voortleven. Het is een diepgaande en prachtige film. Als totaal ziet het er zo fantastisch uit dat het eigenlijk moeite kost niet toe te geven aan de fin-de-siècle-charme en van de film te genieten als een goed bedacht verhaal dat voorzichtig verteld wordt. Wat de film wel aanzienlijk meer doet zijn is de wijsheid die blijft hangen en die de gedachten niet loslaat, lang nadat de film afgelopen is, net als woorden di gefluisterd zijn in een oor dat voor schreeuwen immuun is. Het mytische aspekt van IMMORTAL STORY een hulde aan de goddelijke poëzie en het menselijk verbeeldingsvermogen, die door hun essentie slechts onrechtstreeks kunnen opgeroepen worden. Juist omdat Orson Welles' s filmadaptatie een evokatief en suggestief meesterwerk is, eerder dan een kinenatografische vaststelling, is de verleiding om IMMORTAL STORY analytisch te gaan benaderen niet denkbeeldig. Maar dit geniale experiment kan niet worden samengevat in een opsomming van gekende tematiek en filmteknieken.
huurt om met zijn eveneens jonge vrouw naar bed te gaan. Ten einde de oude man een erfgenaam te bezorgen. De sekretaris kent het verhaal en vertelt Clay dat het een oude legende is, die onder zeelieden verteld wordt. Clay besluit dan om de myte voor ten minste één zeeman werkelijkheid te laten worden en geeft zijn sekretaris de opdracht voor een jonge vrouw te zorgen; zelf zal hij de rol van de oude man zijn. De sekretaris benadert de maitresse van een vriend, Virginie en vindt haar bereidt de rol te aanvaarden. Ze vraagt echter voor haar diensten precies hetzelfde bedrag als waarvoor haar vader vroeger door Clay geruïneerd werd. In het huis van Clay, dat vroeger toebehoorde aan de vader van Virginie, ontwikkelt het gebeuren zich volgens de regels van het spel. De matroos en de jonge vrouw worden verliefd op elkaar en de oude man zal zijn erfgenaam krijgen. De volgende morgen verdwijnt de matroos, een ervaring rijker maar hij zegt te zullen zwijgen over wat is voorgevallen. Hierdoor zal de myte toch in stand gehouden worden en deze overwinning op de werkelijkheid betekent het einde van de oude man. Na de dood van Clay zal de legende voortleven. Het is een diepgaande en prachtige film. Als totaal ziet het er zo fantastisch uit dat het eigenlijk moeite kost niet toe te geven aan de fin-de-siècle-charme en van de film te genieten als een goed bedacht verhaal dat voorzichtig verteld wordt. Wat de film wel aanzienlijk meer doet zijn is de wijsheid die blijft hangen en die de gedachten niet loslaat, lang nadat de film afgelopen is, net als woorden di gefluisterd zijn in een oor dat voor schreeuwen immuun is. Het mytische aspekt van IMMORTAL STORY een hulde aan de goddelijke poëzie en het menselijk verbeeldingsvermogen, die door hun essentie slechts onrechtstreeks kunnen opgeroepen worden. Juist omdat Orson Welles' s filmadaptatie een evokatief en suggestief meesterwerk is, eerder dan een kinenatografische vaststelling, is de verleiding om IMMORTAL STORY analytisch te gaan benaderen niet denkbeeldig. Maar dit geniale experiment kan niet worden samengevat in een opsomming van gekende tematiek en filmteknieken.
Image gallery
Generiek
Regisseur
Orson Welles
Met
Orson Welles, Jeanne Moreau, Roger Coggio
Scenario
Orson Welles
Cinematograaf
Willy Kurant
Monteur
Claude Farny, Françoise Garnault, Yolande Maurette, Marcelle Pluet
Producent
Micheline Rozan
Meer informatie
Taal
Engels
Productielanden
Frankrijk
Scenario gebaseerd op
"The Immortal Story" (Isak Dinesen)
Jaar
1968