Regisseur
Fernando Solanas
Componist
Astor Piazzolla, Fernando Solanas
Met
Susú Pecoraro, Miguel Ángel Solá, Philippe Léotard
Editie 1988
129'
-
1988
-
Drama
-
Taal:
Spaans, Frans
Een pracht van een film en een waardige opvolger van het onvolprezen Tangos. Als er één film is waarin de muziek organisch vergroeid zit in het verhaal en de sfeer, dan is het deze weemoedige, literaire en bijzonder rijke film van Solanas. Inspelend op recente gebeurtenissen in zijn land maakte hij een film die toch geheel vrij is van opportunistische politico-filmerij en die bewijst dat een film met politieke ondertoon gevoelig kan zijn, romantisch ook en toegankelijk voor een groot publiek. Sur is eigenlijk een visuele tango : hij draagt in zich alles wat de tango in zich draagt en voor de liefhebbers van deze cultuur is deze film dan ook een absolute must. 1983 : Floreal wordt vrijgelaten uit de gevangenis waar de militairen in 1976 hem hadden gestopt. Een nachtmerrie is afgelopen. Hij heeft een hele wandeling voor de boeg die hem bij zijn vrouw zal brengen, een langverwacht weerzien. Maar de tocht naar huis verloopt via omwegen, en hij is een hele nacht onderweg. Het verleden herleeft in hem en hij maakt a .h .w. de rekening voor zichzelf op . Ook voor Rosi zijn het zware tijden geweest : het isolement , de angst en de wanhoop hebben haar niet onaangetast gelaten en zij heeft vertroosting gezocht bij Roberto, Floreals vriend.
Handelde Tangos over ballingschap in het buitenland, dan handelt Sur over innerlijke ballingschap. Floreal zwerft door de straten van Buenos Aires als door een droom, met vlaggen en strooibriefjes, een man met zijn bandoneon ergens op een hoek, een verlaten hangar, en regenachtige straten. Hij ontmoet zelfs 'spoken' uit het verleden en komt langzaam tot zichzelf. 's Ochtends komt hij thuis aan ...Stylistisch is Sur een mozaiek van anecdotes, flashbacks, met elkaar verbonden door de stappen van Floreal in de stad. Visueel wordt dat allemaal bijzonder sfeervol aangebracht, met veel clair-obscur en lichteffecten. En natuurlijk is er de muziek van Astor Piazzola, de ziel van de film zoals de tango de ziel van Argentinië is. Terecht kreeg deze film de prijs voor de beste regie van het jongste Festival van Cannes. (wp)
Handelde Tangos over ballingschap in het buitenland, dan handelt Sur over innerlijke ballingschap. Floreal zwerft door de straten van Buenos Aires als door een droom, met vlaggen en strooibriefjes, een man met zijn bandoneon ergens op een hoek, een verlaten hangar, en regenachtige straten. Hij ontmoet zelfs 'spoken' uit het verleden en komt langzaam tot zichzelf. 's Ochtends komt hij thuis aan ...Stylistisch is Sur een mozaiek van anecdotes, flashbacks, met elkaar verbonden door de stappen van Floreal in de stad. Visueel wordt dat allemaal bijzonder sfeervol aangebracht, met veel clair-obscur en lichteffecten. En natuurlijk is er de muziek van Astor Piazzola, de ziel van de film zoals de tango de ziel van Argentinië is. Terecht kreeg deze film de prijs voor de beste regie van het jongste Festival van Cannes. (wp)
Image gallery
Generiek
Regisseur
Fernando Solanas
Componist
Astor Piazzolla, Fernando Solanas
Met
Susú Pecoraro, Miguel Ángel Solá, Philippe Léotard
Scenario
Fernando Solanas
Cinematograaf
Félix Monti
Monteur
Juan Carlos Macías
Producent
Envar El Kadri
Meer informatie
Taal
Spaans, Frans
Productielanden
Argentinië
Jaar
1988