Stranger Than Paradise

Het is op een quasi-autobiografische realiteit dat de film zich baseert. Zo is er Willie, die zich Amerikaan voelt in een wereld die hem nochtans ontsnapt en die hij als een vreemdeling doorkruist. De zoektocht van Jarmusch is opgebouwd rond het personage van Eva, het Hon­gaarse meisje dat de sombere oevers van de Donau verlaten heeft om op haar beurt van de Nieuwe Wereld te genieten. Van zodra ze in New York aankomt moet ze zich aanpassen aan de levenswijze van de middelmatige Amerikaan. Ze aanvaardt, maar dan volgt de teleur­stelling.

Een jaar later heeft Eva haar Amerikaanse droom opgebruikt. Ze heeft zich helemaal aangepast, in die mate zelfs dat ze samen met haar neef Willie de spot drijft met de oude tante, die door haar hardnekkige wil om Hongaars te blijven praten, onbewust de laatste restanten van haar oorspronkelijke, verre, bijna vergeten cultuur met zich mee sleept. Eindelijk In Florida begint en eindigt de vakantie van het trio langs een autoweg in een motelkamer, langs een grijze zee, zonder zon. Rond deze drie antihelden bouwt Jarmusch een soort modern gedicht, ontdaan van nostalgie maar badend in soberheid. Een gedicht dat uitdrukking geeft aan de weerzin, aan de nutteloosheid en de verveling van een wereld waar het onbekende net hetzelfde is als het bekende. (André Ceuterick)