Sarraounia

Op 2 januari 1899 rukt een van de Franse koloniale legereenheden in Soedan uit met de opdracht de opmars van de zwarte sul­tan Rabah te stoppen. Rabah is in het hart van Afrika een koninkrijk voor zich aan het veroveren. De Franse legeraanvoerders en hun Afrikaanse huurlingen verspreiden overal angst en terreur. Om de vernieti­gende veldtocht van dit korps en zijn wrede aanvoerders tegen te houden zet een andere kolonel de achtervolging in. Sarraounia , de zeer jonge koningin van de Azna 's is erg ongerust. Men brengt haar verslag uit over de gruweldaden, de bloedbaden, de gevangenneming en de verwoesting door de troepen van Voulet en Chanoine. De even fiere als moedige Sarraounia - het zinnebeeld van onafhan­kelijkheid en vrede, een zorgzame konin­gin voor haar onderdanen - vertrouwt zich aan haar stiefvader toe. Deze wijdt haar in in de geheimen en de krachten van het leven, de kunst van het boogschieten, de krijgslisten, het zwaardvechten, de kruidengeneeskunde en de toverformules. Daarop neemt de moedige koningin zelf het besluit tegen de snel naderende vijand ten strijde te trekken. De machtsdronken aanvoerder Voulet kent ondanks anders­luidende orders voor niemand genade. Het komt tot een verbitterde strijd.
Aan de ene kant vertelt deze indruk­wekkende productie van de Mauritaniër Med Hondo het al even indrukwekkende verhaal van de buitengewone zwarte ko­ningin die vecht tegen de brutale Europese koloniale legers. Aan de andere kant is Sarraounia een duister hoofdstuk uit het Franse koloniale verleden, een vlijm­scherpe satire op de wreedheden van de koloniale legers en de lafhartigheid van hun Afrikaanse lakeien.
Wat hier getoond en op een merkwaardige manier vertolkt wordt is niet uitgevonden maar gaat terug op verschillende archief­bronnen. De geschiedenis van Sarraounia zou door de Nigeriaanse tovenaar en his­torici waarheidsgetrouw zijn overgeleverd en heeft jaren later Abdoulaye Mamani geïnspireerd tot een roman over de konin­gin.
Binnen de context is het niet onbelangrijk nog te vermelden dat de opnamen volledig gebeurden in het Centraalafrikaanse Bur­kina Faso. Schitterende partituur! (vrij naar per­smap)