Kolokol Chernobylya (Bells of chernobyl)

In de nacht van 27 april 1986 gebeurde in Tsjernobyl een onvergetelijke kernramp. Rolan. Sergienko en zijn team maakten van 28 mei tot 26 juni en in het begin van september 1986 opnamen. Daarbij stelden ze zich niet tot doel de gebeurtenissen nog eens op een rijtje te zetten. Het ging er hen in de eerste plaats om de getuigenissen van de betrokkenen bij deze tragedie op film vast te leggen. Hun documentaire film laat mensen uit het vak aan het woord, mensen die beweren dat ze al jaren vreesden dat zoiets zou gebeuren. Een kleine menselijke fout... Getuigenissen worden weergegeven van de mensen die alles vanaf de ontploffing hebben mee­gemaakt , getuigenissen over de paniek , de Angst, de evacuatie. « Men moet evenwel weten dat al deze kernrampen, hoe tra­gisch ook voor de slachtoffers en hun omgeving toch nog meer te overzien zijn dan de eventuele gevolgen van een nu­cleair militair treffen. Ik geloof dat met deze kernramp nu eens voor goed een punt gezet is achter een. middeleeuwse manier van denken door veel mensen . Een kern­oorlog is en blijft ondenkbaar. Geen en­kele oorlog op welke schaal ook tussen kernmachten is denkbaar.. Het zou vol­staan dat enkel de kerncentrales van de Sovjetunie door springkoppen zelfs zonder nucleaire lading worden getroffen om heel Europa, Noord-Afrika en een deel van Azië weg te vegen. Wanneer Gorbatsjov Reagan nog eens ontmoet dan moet hij hem beslist deze beelden tonen , en dan eens een kijkje gaan nemen in Kiev en Tsjernobyl. Ik denk dat hij niet zo gauw meer over kernwapens zou spreken.» Een film die ons allen aangaat, weten­schappers hebben immers berekend dat geen enkele plek op aarde aan de gevolgen van deze ramp is ontsnapt, geen enkele plek. Welke de gevolgen precies zijn weet ook nu nog niemand. (wp)