Jubilee

En hier dan de meest beruchte film van het Filmgebeuren. Het is dan ook waarschijnlijk de beruchtste en meest ophefmakende film van de jongste tijd. Het is in elk geval het meest sensationele en opwindendste filmexperiment dat sedert lang in Engeland gemaakt is. JUBILEE is een surrealistische, bijna dadaïstische speelfilm van, over en met het verschijnsel PUNK. Algauw zal hier blijken dat Punk meer dan een verschijnsel is en dat JUBILEE een van de meest nachtmerrieachtige speelfilms is over de wereld van Punk, dat een eigen maar zeer belangrijke plaats neemt in deze lyrische en visionaire explosie van beelden en geluiden, waar het uitspansel der hemelen bevolkt is met een morbiede wereld van travesties, nymfomaniakken, punkers, masochisten en lustmoordenaressen. Allemaal wezens die geen haar vertrouwen meer hebben in onze wereld en samenleving: onze kille, getraumatizeerde en ten ondergang gedoemde wereld. In deze film wordt de wereld geregeerd door alles verblindende en niets ontziende vrouwen die allen samen leven in hun dekadent kasteel waar geen wetten meer zijn en alles mogelijk en toegelaten is.

JUBILEE is op het Festival van Cannes gedraaid geworden in het kader van de "Semaine de la Critique", de sektie van het festival die vrij dicht staat met in het Filmgebeuren het "Festival van de Marginale films". Filmisch heeft Jarman zijn werk opgevat als een anticipatie film. Het gaat hem over Queen Elizabeth, die uit de vijftiende eeuw natuurlijk - die door een goochelaar uitgenodigd wordt om een kijkje te gaan nemen in het Londen van de twintigste eeuw. Dat in het Engeland en het Londen van de twintigste eeuw alle grote waarden van de Britse grootheid en tradities teloor zijn gegaan is een beetje normaal en dus niet zo verwonderlijk. JUBILEE toont echter een Londen dat bijna uitgestorven en uitgedroogd is. Alles is er vervallen, smerig, doods, gruwelijk, lelijk en angstaanjagend. De mensen leven er onder terreur van de punks en de enigen die zich iet of wat kun recht houden zijn de superkapitalisten die zich kunnen redden hebben met de ekonomie te recykleren in de verkoop van Punkmuziek. Wij maken kennis met een groepje punks: twee broers en vier zusters bij wie ook een Française, Chaos is haar naam, inwoont. Hun leven is een permanente orgie en hun ontspanning is mensen aanvallen, plagen, verminken en zelfs doodslaan. JUBILEE is een fiktiefilm maar toont zijn personages bijna alsof het een dokumentaire was. JUBILEE is een zeer belangrijke film als tijdsdokument en getuige-exponent van een verschijnsel dat niet zo maar een kommercieel foefje is, zoals velen Punk willen afschrijven. In feite doet JUBILEE aan CLOCKWORK ORANGE denken. Het eerste deel van Kubricks film toont ons ook de losgeslagen jeugd van de toekomst. Met JUBILEE is die toekomst niet alleen reeds werkelijkheid maar krijgen we bovendien de kinderen van Alex en zijn bende uit CLOCKWORK ORANGE in het kwadraat. In dat opzicht is JUBILEE niet alleen een walgelijke film om aan te zien maar tevens een onmiskenbaar dokument dat "verontrust".