Het bittere kruid (Bitter Sweet)

"De relatie in deze film van de hoofdpersoon Sara met leden van een NSB-gezin wijs ik af als strijdig met de geest van mijn boek Het bittere kruid en van mijn persoonlijke ervaringen in de Tweede Wereldoorlog". Met deze zin aan het begin van de jongste Nederlandse speelfilm werd een soort godsvrede getekend tussen Marga Minco en de makers van de film. Er is nogal wat over te doen geweest in Nederland. Nog nooit werd een regisseur, een filmproducent of een auteur wiens boek aan de basis lag van een film zo dikwijls en uitvoerig geïnterviewd in de Nederlandse pers (niet alleen filmpers!). Minco kwam niet op de première en de recensenten waren voor het merendeel niet mals voor de film.

Alles draaide om de toevoeging van een reeks nieuwe personages door de regisseur, die het script notabene door een Amerikaan liet schrijven: een NSB familie, met wie Sara Meijer, het Joodse meisje (in feite Minco zelf) in de film een nogal vriendschappelijke verstandhouding heeft. Deze NSB' ers komen in het boek niet voor en de rol die zij in de film spelen wordt door de meeste critici behoorlijk onwaarschijnlijk en onhistorisch genoemd.

Waar Minco's boek verhaalt hoe Sara in 1942 door toeval aan deportatie kan ontsnappen, lijkt het erop dat de film meer het accent legt op de vriendschap tussen de twee meisjes en hoe die door de omstandigheden bepaald wordt. Van Oostrum motiveerde dat zelf met dramaturgische argumenten. Maar die werden kennelijk niet door iedereen zo gretig geaccepteerd …

Kees van Oostrum (° 1953) woont in Los Angeles. Hij werkte voor een Amerikaanse abonnee-televisiestation als cameraman en regisseur. Hij kreeg al eens een Emmy-award voor zijn camerawerk. Het Bittere Kruid is zijn speelfilmdebuut.