De Beeldenstorm (A Storm of Images)

Nederlandse film van Johan van der Keuken - 1981
Schitterend gemaakte “reportage” over de legendarische “Melkweg” van Amsterdam, het trefpunt van de niet officiële kultuur. Deze film bewijst ook het opvallende dynamisme in de Hollandse filmerij, waar het op aankomt eigentijdse temas aan te pakken. Cfr. hiervoor ook de bijfilm IN EEN TANK KAN JE NIET WONEN die op hetzelfde programma staat.

Het is toch opvallend hoe weinig de "Vlaamse" film interesse vertoont voor het "hedendaagse": reportages, dokumentaires over gebeurtenissen, instellingen, happenings, zijn een rariteit. Maar kijk je bij onze taalgenoten ten noorden van ons, dan zie je dat daar wel een echte filmbelangstelIing bestaat voor het aktuele: krakerfiIms zijn talrijk, Johan van der Keuken heeft een plaats in de internationale filmwereld verworven met zijn dokumenten. IN EEN TANK KAN JE NIET LEVEN behoort tot die krakerfilms, DE BEELDENSTORM is het laatste werk van van der Keuken.

Het is een film over de "Melkweg", een haard van tegenkultuur, een soort opvolger van "Paradiso". Het bestaan alleen al van een "Melkweg" zou bij ons al iets ongewoons zijn, het bloeien ervan ondenkbaar. De "Melkweg" is ontstaan uit de geest van de jaren zestig, de geest van "alternatief", "subkultuur", "underground". Het is gevestigd in het oude gebouw van een Amsterdamse melkfabriek en tovert wekelijks aan een internationaal getint publiek een verbijsterende hoeveelheid beeld en geluid voor. Van der Keuken treedt op als een alchemist, die de geest-uit-de-jaren-zestig laat reageren met de bezoekers en artiesten uit 1981. Hij probeert hieruit het beeld te distilleren van verzet tegen, onvrede met, experimenteren met. De "Melkweg" geeft de indruk een magisch middelpunt te zijn, een krachtbron gevoed door ieders intenties, een inspiratiebron. De kineast richt zijn kamera op details, op kleine details van een mensenleven, op flarden van optredens, op gedeelten van gedichten: het zijn op zichzelf betekenisvolle werkelijkheidssnippers, omdat van der Keuken ze volgens bepaalde patronen rangschikt, ze in steeds wisselende kombinaties naar voor brengt.

Als montagefilm is DE BEELDENSTORM, in zijn suggestief gebruik van beelden en geluiden, een hoogtepunt in het werk van van der Keuken. Opvallend is de grote rol die de geluidsband speelt: hij gebruikt geluiden als een soort montagekit tussen de verschillende beelden. Van der Keuken heeft, zoals steeds, geen dokumentaire willen maken, maar een "Melkweg-in-film", een fiktieve ruimte waar de wereld doorheen rolt en een aantal levens samenkomen. Een konstante beweging van binnen naar buiten, van buiten naar binnen.