Blood for Dracula (Sangue per Dracula)

Om te overleven moet hij een maagd vinden, een moeilijke opdracht vandaag, zelfs in Italië... Toch leven er zo nog drie exemplaren in een oude adellijke familie. Maar er wordt geen rekening gehouden met de knecht… Dit is een vertrekpunt van de zoveelste adaptatie van Bram Stoker’s beruchte boek. Dracula-fanatici zullen waarschijnlijk ontgoocheld zijn door deze ironische visie op de "Prince of Darkness". De mythe wordt hier ontluisterd, want we staan voor een avontuur waarin Dracula ziek is, zich in een rolstoeltje moet verplaatsen. verplicht is te eten zoals een gewone sterveling. In de jaren '70 heeft Dracula heel wat nieuwe gezichten gekregen; in "Jonathan" dat van Hitler; in "Legends of the Seven Golden Vampires” vertrok hij naar China op avontuur; eens bedreigt hij de wereld met een bakteriologische ramp; hij is een mooie, charmante romantische man in "Dracula" van John Badham; in "Nosferatu" van Werner Herzog is hij zo uit het volksgeloof weggelopen en in "Love at first Bite" wordt hij geworpen in de koude werkelijkheid van de geplastificeerde Amerikaanse samenleving. Waar gaat Paul Morissey met zijn "Dracula" verfilming naar toe? Zijn "held" is zowel fysisch als intellektueel dekadent; hij hecht zich aan het verleden, aan oude boeken, gedroogde bloemen, opgezette dieren. We staan ver van het streven naar wereldoverheersing: Dracula is een "loser". Sterker nog, iemand die in alles definitief verliest, hij heeft zelfs niet het geluk van één kortstondig overwinninkje. Bij Morissey wordt hij de steunpilaar van de burgerlijke ideologie, en om dit te verduidelijken wordt het personage van Mario geïntroduceerd. ''l'm not a servant, l'm a worker", de enige in deze adellijke familie. Mario is ook de enige die de waarheid ontdekt. Hierdoor wordt het konflikt tussen Dracula en Mario een klassenkonflikt, maar dan wel in een typisch Amerikaanse kulturele kontekst, namelijk de strijd tussen de seksen. Beiden twisten om het bezit van de "maagd": de vampierdaad wordt duidelijk geassimileerd aan de seksuele daad - de slachtoffers kennen het orgasme. Toch is Dracula niet de moraalverdelger, de zedenles die je zou kunnen trekken is: "Moeders, laat je dochters geen maagd blijven, dan lopen ze groot gevaar.” De ommekeer in Dracula, de verplaatsing in de interesse voor zijn slachtoffers, de verandering van periode. wijzen niet op een belachelijk maken van de Dracula-mythe, “Blood for Dracula" neemt deel aan de evolutie van het personage en stelt, wie weet, nieuwe wegen open naar zijn eeuwigheid. Daarbij is de "Prince of Darkness" voor de eerste maal in zijn filmografie een materialist.