Colin Stetson Soundtracks
Op VIDEODROOM speelde Stetson een exclusieve liveset, gebaseerd op deze scores, aangevuld met zijn soundtracks voor andere films en tv-series. Sinds de start van zijn carrière staat Stetson bekend als een innovatieve muzikant die garant staat voor assertieve, krachtige optredens. Die powerhouse performances schrijft hij zelf toe aan het feit dat hij vroeger jarenlang geworsteld heeft, een sport waarvan de "waanzinnige fysieke extremen" zijn muzikale stijl beïnvloed hebben.
Nadat hij zijn muziekdiploma op zak had, leverde Stetson bijdrages aan albums van grote artiesten, onder wie Tom Waits, Bon Iver, Laurie Anderson en Lou Reed. Na zijn (solo)doorbraakalbum New History Warfare Vol. 1 (2007) werd hij ingelijfd door bands als Arcade Fire, Timber Timbre en TV on the Radio. Tussendoor voltooide de onvermoeibare Stetson zijn New History Warfare-trilogie en werd ‘s mans All This I Do for Glory meermaals bekroond als Album of the Year in 2017.
Kenmerkend voor zijn saxofoonspel is het gebruik van circulaire ademhaling, een techniek waarbij je ononderbroken geluid hoort. Hoewel hij voornamelijk naar de saxofoon grijpt - vooral bas en alt, maar ook sopraan, tenor en bariton - kan hij ook uit de voeten met klarinet, fluit, Franse hoorn en kornet.
Première GUT
Voor Stetson ons omverblaies met z’n saxofoonspel, was er de première van de kortfilm GUT (2023), een serie zwart-witportretten geregisseerd door Brady Corbet, als reactie op de gelijknamige nieuwe soloplaat van Daniel Blumberg. De titel van de plaat, die Blumberg op 30 november in onze Balzaal voorstelde, verwijst naar de auto-immuunziekte waar de Britse muzikant-kunstenaar de laatste jaren mee worstelt. In zes rauwe, persoonlijke nummers kanaliseert Blumberg zijn innerlijke wereld met emotionele directheid.
Corbets kortfilm is daar het verlengstuk van. We zien Blumberg naakt en kwetsbaar, de geest verslagen door het lichaam: gespannen pezen worden weergegeven in grimmig celluloid, terwijl ballades weerklinken die overlopen van pijn, frustratie en vermoeidheid.
Brady Corbet maakte zijn regiedebuut met The Childhood of a Leader (2015), een historisch drama met Bérénice Bejo en Robert Pattinson in de hoofdrollen, waarvoor hij meteen tweemaal bekroond werd op het filmfestival van Venetië.
Opvolger Vox Lux (2018), een muziekdrama met Natalie Portman en Jude Law, ging in première op Venetië. Zijn volgende film, The Brutalist, is momenteel in postproductie.