47 jaar festivalhistoriek, van 1974 tot 2020

De nucleaire en natuurrampen die in 2011 Japan troffen, blijven hun schaduw werpen op de cinema uit het eilandenrijk. Alhoewel niet bij naam genoemd in 'Sayônara', is Fukushima zeer aanwezig in de apocalyptische sfeer na een kernramp die de uitverkoren overlevenden het land uitjaagt en de verplichte blijvers weinig of geen toekomst biedt. Een ervan is Tanya, een Zuid-Afrikaanse die opgroeide in Japan, die aan haar bed gekluisterd ligt door ziekte (tegen een kamerbreed raam dat voor regisseur Kôji Fukada vaak een tweede beeldkader wordt). Ze wordt verzorgd door Leona, 'gespeeld' door een echte geavanceerde android. Wat 'Sayônara' onvergetelijk maakt is dat Fukada in zijn metafysische SF-fabel een verfijnde en consequente esthetiek (beschouwend tempo, dromerige 'long takes', poëtische uitbeelding van de natuur, zelfs al is die hier toxisch) hanteert, die het werk van Andrei Tarkovsky oproept. (P.D.)

Zie ook 'Harmonium' van Kôji Fukada