In zijn films was Rock Hudson (1925-1985) de vleesgeworden stoere heteroseksuele Amerikaanse bink. Pas toen hij aan aids leed, maakte hij bijna noodgedwongen zijn coming-out. In zijn stimulerend filmisch essay vertrekt de Amerikaanse onafhankelijke filmer Mark Rappaport van de 'gay subtext' in Hudsons Hollywoodfilms. Via raak gekozen en slim gemanipuleerde fragmenten uit zijn suggestieve pyjamaspelletjes met Doris Day en melodrama's van Douglas Sirk wordt de leugen van de droomfabriek op grappige wijze ontmaskerd. Via een lookalike acteur blikt 'Mr. Beefcake' zelf met droevige humor terug op zijn carrière. Dit is tegelijk een mooi eerbetoon aan de man die meer dan wie ook aids in de Reagan-jaren bespreekbaar maakte, een geestig revisionistische geschiedenisles en een scherpzinnige exploratie van de kloof tussen de mythes van de commerciële cinema en de verborgen waarheden van het echte leven. Intertekstuele cinema en toch grappig! (P.D.)
© COUCH POTATOE PRODUCTIONS
