47 jaar festivalhistoriek, van 1974 tot 2020

'Himeanole' begint als een kabbelende komedie over klungelende verliefden en verandert halverwege bruusk in een psychotische moordpartij. Keisuke Yoshida (1975) heeft er niet alleen een handje van weg ons op het verkeerde been te zetten, met nog groter plezier ondermijnt hij morele zekerheden. Keer op keer roept hij bij de toeschouwer sympathiegevoelens op voor sukkels die zich vervolgens vreselijk misdadig gedragen. De moraal van het verhaal: mensen zijn zowel tot goed als kwaad in staat en als iemand de grens van het toelaatbare overschrijdt heeft dit minder met vrije keuze te maken dan met het noodlot. Yoshida toont niet alleen het monster in de mens, maar ook hoe het monster gecreëerd werd. Hij baseerde het script van 'Himeanole' op de gelijknamige alternatieve manga van Minoru Furuya en hij wisselt in zijn verfilming prozaïsche liefdesperikelen af met intense shocktactieken zoals in de luguber groenige flashback waarin hij desoriënterend heen en weer snijdt tussen de perverse stalker Morita die de twee verliefden doodslaat, en de standjes die het jonge paar uitprobeert. (P.D.)