Emilie Verhamme zat nog maar in haar tweede jaar aan filmschool Sint-Lukas toen ze met haar kortfilm 'Cockaigne' geselecteerd werd voor de officiële competitie van het filmfestival van Cannes. Met haar eindwerk 'Tsjernobyl Hearts' won ze een VAF Wildcard. Dat het geld goed besteed is, bewijst ze met 'Eau Zoo', een indringende observatie van twee adolescenten op een eiland. Lou en Martin leven in een wereld waarin hun lot wordt beslist door de vaak bedrieglijke zintuiglijke waarnemingen van hun ouders. Ze proberen te ontsnappen aan hun overbeschermende familie, maar de omstandigheden dreigen hen uit elkaar te drijven. Verhamme haalt Plato, Salinger en zelfs Nietzsche aan als inspiratiebronnen. Stevige kost, maar ze bewees met haar kortfilms al dat ze die niet alleen weet om te zetten in gedegen maatschappijkritiek maar ook in naar de keel grijpende cinema. Een talent om in de gaten te houden. (S.D.W.)