Met deze prestigeproductie vierde de Sovjet-Unie de veertigste verjaardag van de geallieerde overwinning op het fascisme. Het vreemde is dat deze officiële taak toevertrouwd werd aan Elem Klimov die allesbehalve een onderdanig regisseur was van het Brezjnev-regime, want hij dankt zijn relatieve buitenlandse roem vooral aan twee films die vele jaren verboden werden in de USSR. 'Come and See' werd dus geen heroïsch epos in traditioneel socialistisch-realistische stijl, maar wel een somber fresco over een verschrikkelijke episode uit de nazi-Blitzkrieg in Wit-Rusland. De afschuwwekkende gebeurtenissen worden gezien door de verschrikte ogen van een jongetje dat getuige is van de systematische uitroeiing van een heel dorp (een van de getroffen 628 dorpen uit die streek, leert de eindgeneriek ons). Zelfs voor wie inzake oorlogsgruwel een en ander gewoon is, is 'Come and See' een verbijsterend spektakel. (P.D.)
