47 jaar festivalhistoriek, van 1974 tot 2020

Vol goede moed reist een leraar, Amir, naar een geïsoleerd massief in Iran waar hij les zal geven aan de kinderen van nomaden. Makkelijker gezegd dan gedaan: het klaslokaal is een verroeste bus, nomaden blijven per definitie niet op dezelfde plek en zijn dus moeilijk te bereiken. Bovendien hebben ze geen nood aan een leraar. Amir en de nomaden spreken zelfs niet dezelfde taal. De halsstarrige leerkracht geeft niet op, omdat hij zwaar geschokt is door het lot van vrouwen en meisjes in de patriarchale gemeenschap. Eigenhandig wil hij hun situatie verbeteren. Door Amir geregeld te tonen als een stipje in een even onherbergzaam als onbarmhartig berglandschap geeft debuterend regisseur Mohammad Reza Keivanfar aan welke sisyfusarbeid de idealistische man wacht. De mix van humanisme, droge humor en een uitgekiende visuele stijl echoën het werk van Abbas Kiarostami bij wie Keivanfar gestudeerd heeft.