Als filmstudent met een derdejaarswerk meteen een nominatie voor beste langspeeldebuut oogsten op het prestigieuze filmfestival van Berlijn; velen zullen het David Clay Diaz niet nadoen. Die eer dankt de in Paraguay geboren Oostenrijker aan de narratieve inventiviteit van zijn twee parallelverhalen die elkaar nooit kruisen. 'Agonie' volgt de onopmerkelijke dagen van twee jonge mannen in Wenen, Alex en Christian, die elkaar niet kennen en ook nooit ontmoeten. Een klassentegenstelling? Een generatieportret? Een diptiek over verschillende seksualiteitsbeleving? Het is aan de kijker om connecties te vinden. En clues op te pikken, want, o ja, de film opent met de mededeling dat voor het einde één jongeman zonder duidelijk motief zijn vriendin in stukken hakt. Verwacht geen moordmysterie, maar een klinische karakter- en milieustudie in de lijn van Michael Haneke of Gus Van Sants 'Elephant'. (R.D.)
